Stuðningsyfirlýsing við sjálfa mig

Að mörgu leyti er ég sammála því að hóf sé best í öllu, meðalvegurinn sé gullinn og öfgar til óþurftar. En þegar kemur að tilfinningalífinu gegnir öðru máli. Fólk sem aldrei skiptir skapi er bara hundleiðinlegt. Ég er ekki að tala um að maður eigi að úthella sínum hjartans málum yfir næsta mann, en þegar maður þarf að fá að tuða og væla þá á maður að fá að gera það án þessa að besta vinkonan/móðirin/frænkan fari að tala um Gunnu í næsta húsi sem eigi nú enn fleiri börn og miklu meiri vandamál.

Hvernig er hægt að gleðjast á góðum dögum ef maður má ekki væla svolítið á verri dögum. Þegar kemur að tilfinningalífinu kýs ég sveiflur og svig í staðinn fyrir hinn gráa meðalveg. það er minn réttur.

Í dag er ég viðbjóðslega pirruð!!!!!!!

kveðja
Nefmælt

Athugasemdir

[Katrín M., 16.8.2007 kl. 22:54]

Sammála! ég vil engan helv**** meðalveg

[Nefmælt og Kokmælt, 17.8.2007 kl. 13:51]

Ég styð þig heilshugar!! Húrra fyrir tilfinningalegum sveiflum og svigi!!

Kokmælt